2002 Three Mile Ton

หมู่บ้านสามลี้

ฟังดนตรีดื่มกาแฟหนึ่งแก้วแล้วมองไปนอกหน้าต่าง
บางครั้งเห็นเพื่อนโบกมือทักทายรู้สึกอิสระมาก
ฉันเปิดหนังสือพิมพ์ดูโดยตามสบายเพื่อหาสิ่งที่ดีเลิศ

ไม่มีก็ไม่แปลกก็ไม่เป็นไร
ดูคนรักนั้นเดินผ่านไปอย่างช้าๆ
มีบางอย่างนั้นสุดวิสัยเพราะ คนที่ฉันคิดนั้นยังไม่ปรากฎ

อาจจะในอนาคต แท้จริงแล้วยังไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะไปรักอย่างไร
มีชีวิตอยู่คนเดียวก็ไม่เลว
ใบไม้ใบหนึ่งหล่นอยู่บนหน้าเต็มไปด้วยความเพ้อฝัน

ท่ามกลางลมลอยมาอย่างอิสระมาจูบหน้าฉัน
ฉันต้องการให้ความรู้สึกเช่นนี้ถ่ายไว้เป็นภาพ
ส่งไปให้คนรักฉันดู

อาจจะทุกๆภาพวาดในขณะนี้รอคอยเธอปรากฎ
ฝันว่าเธออยู่ข้างกาย แบ่งปันความคิดถึงส่วนนี้

ปิดตาสองข้างแล้ว เปิดความมุ่งหมายปรารถนาไว้
เธอจะปรากฎทันที ยืนอยู่ต่อหน้าฉัน